Nowoczesne techniki pokrywania recesji dziąsłowych

Zarządzanie tkanką miękką w przypadku leczenia recesji dziąsłowych, problemu dotyczącego ponad 60% populacji, jest ważnym elementem regeneracji tkanek przyzębia. Długoterminowe, przewidywalne, całkowite bądź częściowe pokrycie powierzchni korzenia jest celem przeprowadzanego zabiegu. Efekt leczniczy jest współmierny do odpowiedniej oceny anatomii tkanek miejsca biorczego i dawczego oraz zastosowanej techniki chirurgicznego leczenia.
Najnowsze badania nowoczesnych techniki pokrywania recesji dziąsłowych klasy I, II, III i IV w odniesieniu do pojedynczych i mnogich defektów, kondycji i biomodyfikacji powierzchni korzenia zęba, typu połączenia histologicznego, położenia zęba w łuku, wskazują, że zastosowanie przeszczepu podnabłonkowej tkanki łącznej (CTG), techniki dokoronowego przesunięcia płata (CAF) z zastosowaniem białek matrycy szkliwa (EMD), bezkomórkowej macierzy skórnej (ADM) lub kolagenowej (CM) wpływa na zmniejszenie wysokości recesji, poprawę położenia przyczepu łącznotkankowego i zwiększenie grubości tkanki dziąsła.
Wszystkie stosowane techniki prowadzą do znaczącej redukcji wysokości recesji w przypadku recesji klasy I i II Millera jednakże w klinicznym aspekcie najlepsze długoterminowe efekty daje zastosowanie przeszczepu podnabłonkowej tkanki łącznej.