Postępowanie periodontologiczne w interdyscyplinarnym leczeniu stomatologicznym

 Nie tylko dobra znajomość anatomii i fizjologii tkanek przyzębia, ale także potencjalnych czynników etiopatogenetycznych pozwala na identyfikację chorób i patologii tego obszaru, postawienie prawidłowej diagnozy, prowadzenie optymalnych działań profilaktycznych, ustalenie indywidualnego planu leczenia, oraz na prowadzenie opieki podtrzymującej uzyskane wyniki kliniczne. Planując leczenie, a zwłaszcza ortodontyczne, protetyczne i implantologiczne powinny być uwzględnione periodontologiczne potrzeby pacjenta. Należy przeprowadzić czynności higienizacyjne i ewentualne niechirurgiczne lub chirurgiczne leczenie zapalenia dziąseł i przyzębia, a w przypadku obecności patologii śluzówkowo-dziąsłowych rozważyć ich korekcję chirurgiczną. Wąska strefa dziąsła właściwego lub jej brak, cienki biotyp przyzębia, utrata objętości brodawek dziąsłowych i ich deformacje, a przede wszystkim recesje dziąsłowe stanowią najczęstsze przyczyny podjęcia leczenia chirurgicznego w periodontologii. Na różnych etapach ustalonego planu leczenia mogą mieć miejsce procedury ortodontyczne, protetyczne i zachowawcze wspomagające periodontologiczne przygotowanie do fazy zasadniczej leczenia kompleksowego.
Celem wykładu jest przedstawienie modelu postępowania wielospecjalistycznego i podkreślenie jego roli we współczesnej stomatologii.