Postępowanie z pacjentem z zaburzeniami czynnościowymi układu stomatognatycznego w podstawowej opiece stomatologicznej

Zarówno pacjent z postacią bólową, jak i ze skompensowaną formą dysfunkcji narządu żucia (dnż) stanowi duże wyzwanie dla lekarzy dentystów. Już na pierwszej wizycie pacjent powinien być poinformowany o złożoności etiologii i patogenezy zaburzeń czynnościowych. Ważnym zadaniem jest uświadomienie pacjentowi, że zaniechanie leczenia dnż może przysporzyć wielu przykrych implikacji klinicznych. Właściwie przeprowadzona edukacja pacjenta umożliwia wdrożenie postępowania diagnostyczno-terapeutycznego według indywidualnie zaplanowanego programu. W wykładzie zostaną przedstawione wybrane metody użyteczne w POS z zakresu miorelaksacji aktywnej i pasywnej oraz szynoterapii.
Należy podkreślić, że bez zaangażowania pacjenta w proces leczniczy, przedstawione techniki nie zawsze stanowią panaceum przekładające się na długotrwały efekt terapeutyczny, stąd lekarz dentysta powinien skorzystać ze swoich uzdolnień w zakresie coachingu. Ponadto, każda sytuacja kliniczna ze względu na dużą zmienność charakterystyki dnż, wymaga odpowiedniego prowadzenia procesu leczniczego. Dla pełnego sukcesu terapeutycznego istotne jest wykluczenie występowania koincydencji z wieloma jednostkami chorobowymi i/lub zaburzeniami. Jeśli w etiologii dnż dominuje czynnik psychoemocjonalny, podstawę do kontynuacji leczenia stanowi wypracowanie odpowiedniej relacji na linii lekarz-pacjent.