Wykład jest poświęcony zagadnieniu opieki stomatologicznej nad dorosłymi pacjentami poddawanymi leczeniu onkologicznemu, na różnych etapach tej terapii, tj.:
- w czasie przygotowania do leczenia przeciwnowotworowego,
- w czasie trwania terapii onkologicznej (okres wczesnych powikłań)
- w czasie po zakończeniu terapii onkologicznej (okres późnych powikłań) .

W prezentacji zwrócono uwagę na zróżnicowanie problemów stomatologicznych w zależności od etapu terapii przeciwnowotworowej. Przedstawiono również najnowsze dane z piśmiennictwa oraz z raportów międzynarodowych towarzystw onkologicznych, w tym Multinational Association of Supportive Care in Cancer/International Society of Oral Oncology (MASCC/ISOO), dotyczące metod i środków leczenia powikłań w jamie ustnej w tej grupie pacjentów. Podzielono się także bogatym doświadczeniem własnym.

Podczas wykładu słuchacz zapozna się z najnowszym podejściem do rozwiązywania problemów stomatologicznych, różnych, w zależności od etapu terapii onkologicznej. Dowie się m.in.:
- jakie są obecnie wskazania do usuwania ognisk infekcji z jamy ustnej w czasie przygotowania do leczenia onkologicznego?
- czy i jakie zabiegi stomatologiczne można przeprowadzać w trakcie chemioterapii?
- kiedy po zakończeniu terapii onkologicznej można rozpocząć leczenie stomatologiczne?

Podczas wykładu zostaną poruszone następujące zagadnienia:
Objawy chorób autoimmunologicznych zlokalizowane w jamie ustnej (SLE) oraz ostre kłębuszkowe zapalenie nerek.
Próchnica i kamica zębów a nadciśnienie tętnicze- neuromarkery i cytokiny prozapalne.
Hipercalcuria i kamica układu moczowego a próchnica zębów.
Powikłania po leczeniu immunosupresyjnym cyklosporyną A-- przerost dziąseł i aparaty ortodontyczne.
Przygotowania pacjenta z aparatem ortodontycznym do badań diagnostycznych np. NMR w pediatrii.

Podczas wykładu uczesnik dowie się:
Kiedy stomatolog powinien kierować pacjenta z chorobami jamy ustnej do nefrologia, hipertensiologa, onkologa lub pediatry?
Leczenie próchnicy i kamicy zębów u pacjentów z przewlekła chorobą nerek, nadciśnieniem tętniczym oraz przed transplantacją nerki, przed leczeniem immunosupresyjnym i biologicznym.

Cukrzyca jest, obok astmy oskrzelowej, najczęstszą chorobą przewlekłą wieku rozwojowego. Liczba chorych dzieci na świecie systematycznie rośnie, również w Polsce, szczególnie wśród najmłodszych grup wiekowych 0-4 i 5-9 lat. Tematyka wykładu obejmuje epidemiologię i charakterystykę kliniczną najczęstszych typów cukrzycy u dzieci, nowoczesne metody leczenia cukrzycy w wieku rozwojowym, w tym omówienie najnowszych metod insulinoterapii i systemów monitorowania glikemii.
Zaburzenia metaboliczne stwierdzane w cukrzycy prowadzą do zmian patologicznych w jamie ustnej. U dzieci z cukrzycą, szczególnie niewyrównaną metabolicznie, częściej występują: próchnica zębów, zakażenia grzybicze i bakteryjne, choroby przyzębia, zmniejszone wydzielanie śliny. Lekarz stomatolog jest ważnym członkiem zespołu terapeutycznego, do którego trafi dziecko z cukrzycą, leczone nie tylko insuliną, ale również korzystające, wraz z rodzicami, z nowych technologii.

Cukrzyca, jako choroba metaboliczna, wpływa na tkanki całego organizmu, w tym również jamy ustnej. Predysponuje do zmniejszonego wydzielania śliny oraz zwiększenia jej lepkości. W znacznym stopniu przyspiesza i nasila zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej. Pacjenci z cukrzycą, użytkujący uzupełnienia protetyczne, mają dużą skłonność do stomatopatii protetycznych, którym towarzyszą infekcje grzybicze. Ponadto cukrzyca powoduje postępujące uszkodzenie kości i stawów (neuroartropatia cukrzycowa).